Wokół obowiązku alimentacyjnego narosło wiele mitów, które mogą wprowadzać w błąd i prowadzić do nieporozumień. Poniżej przedstawiamy najczęstsze z nich wraz z objaśnieniami.

Mit 1: Alimenty należą się dziecku tylko do ukończenia 18. roku życia.

To nieprawda. W polskim prawie nie ma określonej granicy wiekowej, po której dziecko traciłoby prawo do alimentów. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka trwa do momentu, gdy dziecko jest w stanie samodzielnie się utrzymać, chyba że dochody z jego majątku wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania i wychowania. Rodzice mogą uchylić się od tego obowiązku względem pełnoletniego dziecka, jeśli świadczenia te wiązałyby się z nadmiernym uszczerbkiem dla nich lub gdy dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się.

Mit 2: Należy zbierać paragony, aby przedstawić je w sprawie o alimenty.

To błędne przekonanie. Paragony nie wskazują tożsamości nabywcy, co sprawia, że trudno udowodnić, że zakupy były dokonane na rzecz dziecka. Lepszym dowodem są faktury imienne oraz potwierdzenia przelewów, które jednoznacznie wskazują, kto i w jakim celu dokonał zakupu lub opłaty.

Mit 3: Niskie zarobki gwarantują niskie alimenty.

Nie jest to prawdą. Wysokość alimentów zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego rodzica. Sąd ocenia nie tylko faktyczne dochody, ale także potencjalne możliwości zarobkowe rodzica, biorąc pod uwagę jego kwalifikacje, doświadczenie i możliwości na rynku pracy. Dlatego celowe obniżanie dochodów nie wpływa automatycznie na wysokość zasądzonych alimentów.

Mit 4: Świadczenie 500+ wpływa na wysokość alimentów.

To nieprawda. Świadczenie wychowawcze 500+ nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego rodzica. Podobnie jest z innymi świadczeniami, takimi jak świadczenia z pomocy społecznej czy funduszu alimentacyjnego. Obowiązek alimentacyjny jest niezależny od tych świadczeń i nie może być przez nie pomniejszany.

Mit 5: Pozbawienie władzy rodzicielskiej zwalnia z obowiązku alimentacyjnego.

To błędne przekonanie. Obowiązek alimentacyjny jest niezależny od władzy rodzicielskiej. Nawet jeśli rodzic został pozbawiony władzy rodzicielskiej, nadal jest zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka.

Mit 6: Posiadanie nowej rodziny i kolejnych dzieci zwalnia z obowiązku alimentacyjnego na poprzednie dzieci.

To nieprawda. Obowiązek alimentacyjny wobec dzieci z poprzedniego związku nie wygasa z powodu założenia nowej rodziny czy narodzin kolejnych dzieci. Rodzic jest zobowiązany do łożenia na utrzymanie wszystkich swoich dzieci, niezależnie od liczby związków, w których się one urodziły.

Mit 7: Alimenty można przeznaczyć na dowolne cele, niezwiązane z dzieckiem.

To błędne przekonanie. Alimenty są przeznaczone na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb dziecka, takich jak wyżywienie, ubrania, edukacja czy opieka zdrowotna. Wydatkowanie tych środków na inne cele, niezwiązane z dzieckiem, jest niezgodne z ich przeznaczeniem. ​

Mit 8: Ogłoszenie upadłości konsumenckiej zwalnia z obowiązku płacenia alimentów.

To nieprawda. Ogłoszenie upadłości konsumenckiej nie powoduje umorzenia długu alimentacyjnego. Zarówno bieżące, jak i zaległe alimenty nadal są należne, a ogłoszenie upadłości nie zwalnia z tego obowiązku.

Świadomość prawna w zakresie obowiązku alimentacyjnego jest kluczowa dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania relacji rodzinnych i ochrony praw dziecka. Warto zweryfikować informacje i nie ulegać powszechnym mitom, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych problemów prawnych.